Metin tenkidi isnada bir miktar göz kapamayı gerektirir. Metin tenkit edilir ve hadis isnad ölçülerine göre ister sahih isterse zayıf olsun hakkında uygun olan hüküm verilir. Metin tenkidi hususunda doğru olan ölçüleri tespit etmek için Hz. Peygamber'in vefatından sonra sahabenin O'na isnad edilen hadislerle ilgili tutumlarına başvurmak gerekir. Zira onların hadisi kabul etme veya anlama konusunda bir takım kaide ve belli kuralları vardı. Bizler sahabenin hepsinin adalet sahibi Resulullah'a isnad ettikleri rivayetleri kabul edilen kimseler olduklarını bildiğimize ve bunun da hata etmeleri ve yanlış anlamaları kabul olunsa bile Hz. Peygamber'den bir başkasına rivayet ettikleri hadislerde doğru oldukları rivayetlerinde şaibeli ve yalancı olmadıkları anlamına geldiğini bilmekteyiz. Bu durumda sahabe döneminde hadisin iki yönünden birini oluşturan isnat sahih olduğu için geriye metni kalmaktadır. İşte bu konuda sahabenin bazı yaklaşımları ravinin doğru ve güvenilir olduğunu kabul etmelerine rağmen hadisi reddetme ve geri çevirme veya uygun bir manaya yöneltme hususunda bir takım görüş ve ölçüleri olduğunu biliyoruz. Nitekim onlar zaman zaman bir hadisin ravisini hata veya unutma yahut da yanlış işitme ile itham ediyor hadisi ya Kur'an'la veya daha çok güvendikleri ve emin oldukları başka sahabenin rivayetiyle çeliştiği için reddediyorlardı.