Bilgeliğin başladığının ilk işareti ölüm isteğidir. Bu yaşam için dayanılmaz görünür bir başkası ise erişilmez insan ölmek istediği için utanmaz artık; nefret ettiği eski hücresinden alınıp ilk işi nefret etmeyi öğrenmek olacağı yeni hücresine konulmak için yalvarıp yakarır. Bunda belki de köklü bir inancın kalıntısının da etkisi vardır; taşınma sırasında efendi koridorda görünecek tutukluya şöyle bir bakacak ve şöyle diyecektir: "Bu adamın yeniden hücreye kapatılmasına gerek yok. O bana geliyor artık."